สี่สิบห้าปีที่แล้วเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ บาคาร่า ที่แล้ว ประธานาธิบดีริชาร์ด นิกสันของสหรัฐฯ กลับมาจากการเยือนจีนซึ่งทำให้โลกต้องตกตะลึงและผู้นำที่ไม่สงบในมอสโก ซึ่งกำลังรอการมาเยือนจากนิกสันในอีกไม่กี่เดือนต่อมา ผู้นำโซเวียตสงสัยว่าในที่สุดพวกเขาก็ได้เห็นการกำเนิดของพันธมิตรสหรัฐฯ-จีนที่พวกเขากลัวนับตั้งแต่การล่มสลายของพันธมิตรจีน-โซเวียตในช่วงต้นทศวรรษ 1960 หรือไม่
จะดีไหมถ้าเราร่วมมือกับรัสเซียจริง ๆ
ประวัติศาสตร์ของความตึงเครียดที่ยืดเยื้อระหว่างรัสเซียและจีนเสนอทางเลือกสองทาง: รองรับและปรองดองกับรัสเซียเพื่อสร้างสมดุลกับอำนาจที่ยิ่งใหญ่กว่า – จีน หรือร่วมมือกับจีนเพื่อปกป้องระเบียบระหว่างประเทศที่ยึดตามกฎจากรัสเซียซึ่งเป็นปรปักษ์ที่มีอำนาจมากที่สุด
ตอนนี้น่าจะชัดเจนแล้วว่าเราไม่สามารถต่อต้านรัสเซียและจีนพร้อมกันได้อีกต่อไป แม้ว่าเส้นทางดังกล่าวอาจดูน่าดึงดูดใจและเป็นธรรมชาติ แต่เมื่อพิจารณาถึงแรงบันดาลใจทางประวัติศาสตร์ของนโยบายต่างประเทศของสหรัฐฯ ที่จะปกป้องอธิปไตยในดินแดน ส่งเสริมสิทธิมนุษยชน และจัดทำกรอบการทำงานสำหรับการค้าเสรี เราไม่เสมอภาคกับงานนี้อีกต่อไป
อย่างน้อย นั่นจะต้องดำเนินการอย่างเด็ดขาดของสหรัฐฯ ในซีเรีย การสนับสนุนทางทหารอย่างมั่นคงสำหรับรัฐบาลในเคียฟ การก่อตัวทางทหารที่รุนแรงของกองกำลังนาโตทั่วยุโรปตะวันออก และท่าทีเผชิญหน้าในทะเลจีนใต้และจีนตะวันออก การ ทำเช่นนั้นจะยืดเยื้อกองทัพสหรัฐที่กำลังเผชิญกับปัญหาการขาดแคลนกำลังพล นอกจากนี้ยังแสดงถึงภาระที่คนอเมริกันไม่ ต้องการแบกอีก ต่อไป
หายไปในการอภิปรายว่าความองอาจ “อเมริกาต้องมาก่อน” ของทรัมป์สะท้อนให้เห็นถึงความเข้มแข็งทางทหารหรือการแยกตัวเป็นแนวทางที่ทางเลือกของเราถูกกำหนดโดยฝ่ายบริหารที่นำหน้าเขา
เราเพิ่งเริ่มนึกถึงมรดกนโยบายต่างประเทศของบารัค โอบามา แต่เขาได้ทำอย่างชัดเจนเพื่อกำหนดสถานการณ์ทั่วโลกในปัจจุบันมากกว่าทรัมป์ เมื่อรัฐมนตรีต่างประเทศรัสเซีย อิหร่าน และตุรกี พบกันที่มอสโคว์ในช่วงสัปดาห์สุดท้ายของการบริหารของโอบามาเพื่อแก้ไขวิกฤตซีเรียด้วยตัวเองโดยไม่ต้องเชิญสหรัฐฯ ” ตอนนี้จ่ายได้อย่างชัดเจนมาก มันคงเป็นเรื่องที่คิดไม่ถึง ณ จุดใด ๆ ตั้งแต่เพิร์ลฮาร์เบอร์เพื่อผลประโยชน์ของชาวอเมริกันจะถูกลดราคาอย่างโจ่งแจ้งในการแก้ไขวิกฤตระหว่างประเทศที่เร่งด่วนที่สุด
แยกปัจจัยที่นำพาเรามาถึงจุดนี้ได้ยาก นี่เป็นเพียงผลิตภัณฑ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของการเสื่อมถอยของชาวอเมริกันหรือแม้กระทั่งสัมบูรณ์หรือไม่? เป็นผลงานของประธานาธิบดีที่พยายาม ” นำจากข้างหลัง ” และหลักการของนโยบายต่างประเทศขั้นพื้นฐานที่ว่าบาปของการกระทำนั้นเลวร้ายยิ่งกว่าบาปที่ละเลยเสมอหรือไม่? หรือโอบามาสรุปว่าเขากำลังติดต่อกับประเทศที่อ่อนล้าจากสงครามในอิรักและอัฟกานิสถาน ที่ไม่เต็มใจที่จะแบกรับภาระในการปกป้องโลกเสรีอีกต่อไป? ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด ทรัมป์ได้สืบทอดประเทศที่ไม่เต็มใจอีกต่อไปและสามารถมีบทบาทเป็นผู้นำที่เคยทำในกิจการโลก
แล้วเราจะไปจากที่นี่ที่ไหน? หากเราไม่สามารถต่อต้านทั้งรัสเซียและจีน เราต้องประนีประนอมกับพวกเขาอย่างน้อยหนึ่งคน
เป็นเพื่อนกับรัสเซีย?
การโต้เถียงกันเรื่องการวางแนวของรัสเซียเป็นแนวคิดที่ว่าจีนได้สร้างความเสียหายต่อผลประโยชน์ของอเมริกาทั่วโลกมากกว่ารัสเซียแล้ว จีนทำลายผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของสหรัฐฯ ด้วยการค้าที่ไม่เป็นธรรม จุดยืนของเราในเอเชียโดยการบ่อนทำลายพันธมิตรของเรา และความสามารถของเราในการส่งเสริมประชาธิปไตย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแอฟริกา โดยให้ความช่วยเหลือและการลงทุนโดยไม่มีเงื่อนไขธรรมาภิบาลที่ดี ในขณะที่จีนเติบโตอย่างแข็งแกร่งและกล้าแสดงออก ความพยายามในการขับไล่สหรัฐฯ ออกจากเอเชียตะวันออก ควบคู่ไปกับความท้าทายที่เพิ่มขึ้นต่อผลประโยชน์ของอเมริกาทั่วโลก จะกลายเป็นความท้าทายอย่างเต็มรูปแบบต่อตำแหน่งปัจจุบันของสหรัฐฯ ในโลกในปัจจุบัน
ในทางตรงกันข้าม ความท้าทายของรัสเซียที่มีต่อผลประโยชน์ของชาวอเมริกันนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อย รัสเซียไม่มีความสามารถในการเปลี่ยนยุโรปตะวันออกหรือตะวันออกกลางให้กลายเป็นขอบเขตอิทธิพลของตนเอง มันกำลังสูญเสียการแข่งขันเพื่อแย่งชิงอิทธิพลทางเศรษฐกิจในเอเชียกลาง ซึ่งเป็นสนามหลังบ้านของตนเองหลังโซเวียตไปยังจีน
ปูตินอาจไม่ใช่เผด็จการที่ชั่วร้ายที่มุ่งสร้างความเสียหายให้กับตะวันตกให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แต่เป็นนักปฏิบัตินิยมที่ถูกปฏิเสธด้วยมุมมองที่เป็นจริงเกี่ยวกับตำแหน่งของรัสเซียในโลก ซึ่งตอนแรกหวังจะร่วมมือกับผู้นำตะวันตก แต่กลับถูกคนจนขมขื่น การรักษาโดยพวกเขา ดังนั้น รัสเซียของปูตินจึงไม่ใช่ภัยคุกคามร้ายแรงต่อระเบียบโลกระหว่างประเทศ แต่เป็นโอกาสที่พลาดไป ซึ่งยังคงสามารถกอบกู้ได้
หรือเลือกประเทศจีนแทน?
อีกทางหนึ่ง เราอาจเห็นด้วยกับจีนกับรัสเซีย
แนวทางนี้สมเหตุสมผลถ้าคุณเชื่อว่าปูตินเริ่มต้นในฐานะนักปฏิบัตินิยม แต่นั่นเป็นเพียงแนวทางชั่วคราว เนื่องจากภูมิหลังของ KGB และความโน้มเอียงของเผด็จการชาตินิยม แต่ตอนนี้เขาได้เห็นว่าคู่ต่อสู้ของเขาอ่อนแอเพียงใดและสามารถสร้างความเสียหายได้มากเพียงใด เขาได้ตั้งเป้าหมายให้สูงขึ้น สิบห้าปีที่แล้วเขาอาจไม่เคยจินตนาการว่าเขาจะทำลาย NATO หรือ EU ได้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนใกล้จะถึงแล้ว และไม่มีอะไรจะขัดขวางเขาจากโอกาสที่จะได้ตระหนักถึงความฝันอันเป็นที่รักที่สุดของบรรพบุรุษโซเวียตรุ่นก่อนของเขา เราจะเสนออะไรให้เขาเพื่อให้ตรงกับความฝันเช่นนี้ เขาจะมีความสุขในความโกลาหลที่จะตามมา
อย่างไรก็ตาม ความโกลาหลเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับสิ่งที่ผู้นำในปักกิ่งต้องการ การฟื้นคืนชีพของจีนสร้างขึ้นบนโลกแห่งสันติภาพและการค้า โลกที่ได้รับการสนับสนุนโดยกำลังทหารของอเมริกาในท้ายที่สุด เพื่อให้จีนพยายามท้าทายคำสั่งดังกล่าว จะต้องจินตนาการว่าจีนจะไม่เพียงเติมเต็มบทบาทของสหรัฐฯ ในปัจจุบันเท่านั้น แต่ยังจัดการการเปลี่ยนแปลงในลักษณะที่จะหลีกเลี่ยงความสับสนวุ่นวายอีกด้วย ผู้นำจีนมีความชัดเจนเกินไปสำหรับกลเม็ดดังกล่าว และไม่ว่าในกรณีใด พวกเขาไม่เห็นความจำเป็นเร่งด่วนในการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว ก่อนที่เงื่อนไขจะครบกำหนด
อย่างไรก็ตาม ประธานาธิบดีสี จิ้นผิง ยังคงหมกมุ่นอยู่กับการสร้างความมั่นใจว่าการปกครองของพรรคคอมมิวนิสต์จะดำเนินต่อไปอย่างไม่มีกำหนด อะไรอาจเป็นอันตรายต่อโลกมากกว่าความโกลาหลและภัยพิบัติทางเศรษฐกิจ?
รัสเซียกับจีน? กับจีนกับรัสเซีย?
ไม่มีคำถามว่าตัวเลือกดังกล่าวไม่อร่อย ทางเลือกใดทางหนึ่งไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับสัมปทานที่ยากลำบากทางศีลธรรมเท่านั้น แต่ยังต้องเลือกเลยก็หมายความว่าสหรัฐอเมริกาไม่สามารถปกป้องระเบียบโลกที่ได้รับการสนับสนุนเป็นเวลานานอีกต่อไป นี่เป็นความจริงที่ยอมรับได้ยาก
และการขยายความเป็นไปได้ของตัวเลือกดังกล่าวจะนำไปสู่คำถามที่ยากขึ้น
รัสเซียสามารถถูกเกลี้ยกล่อมให้สอดคล้องกับสหรัฐฯ ต่อจีน หรือจีนกับรัสเซียได้หรือไม่ เราจะเสนออะไรให้ทั้งสองฝ่าย? สิ่งนี้จะมีความหมายอย่างไรต่อพันธมิตรของเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุโรปและเอเชียตะวันออก คำถามหลังอาจไม่ตอบไม่ได้อย่างที่คิด เพราะพันธมิตรของเราเริ่มคาดการณ์ถึงสถานการณ์ดังกล่าวมานานแล้ว แต่ถ้าเราไม่สามารถและเต็มใจที่จะแสดงบทบาทที่เราเคยทำได้อีกต่อไป เราต้องคำนึงถึงผลที่ตามมา บาคาร่า
